با توجه به نتايج جدول(4-9)، ميتوان به اين نتيجه رسيد كه عوامل مؤثر بر «توانایی نوآوری فناورانه» در هفت گروه طبقهبندي ميشوند كه اين گروه‌ها با توجه به «كل واريانس تبديل شده»، 68/74% «توانایی نوآوری فناورانه» را مورد بررسي قرار ميدهد.
تحليل عاملي اكتشافي براي پرسشنامه «شبکههای همکاری»
پس از تحليل عاملي 13 متغير بر اساس دادههاي استخراج شده از 156 پرسشنامه، نتايج زير بدست آمد. طبق خروجي اول در جدول (4-5)، شاخص آزمون KMO[119]برابر 864/0 شد (بزرگتر از 0.6) که نشانگر کفایت مقدار نمونه‌گیری است. همچنین با توجه اینکه مقدار sig آزمون بارتلت کوچکتر از 5% شد، بنابراین می‌توان گفت تحلیل عاملی برای شناسایی ساختار(مدل عاملی) مناسب است.
جدول 4-10- آزمون شاخص KMO و بارتلت برای شبکههای همکاری
| KMO and Bartlett’s Test | ||
| Kaiser-Meyer-Olkin Measure of Sampling Adequacy. | .864 | |
| Bartlett’s Test of Sphericity | Approx. Chi-Square | 1.127E3 |
| Df | 78 | |
| Sig. | .000 | |
در جدول (4-11) همه مقادير مربوط به اشتراك استخراجي بيشتر از 5/0 می‌باشند كه نشان می‌دهد نيازي به حذف متغير با اشتراك استخراجي يا ايجاد عامل جديد وجود ندارد.
جدول 4-11- برآورد میزان اشتراک عوامل شبکههای همکاری
