شبکههای همکاری
به مجموعهای از تأمینکنندگان، رقبا، سازمانهای دولتی، سازمانهای واسطهای و مؤسسات پژوهشی که شرکت با آنها همکاری مینماید شبکه همکاری گفته میشود.(Zeng et al., 2010) انواع همکاری در شبکههای همکاری را به چهار دسته تقسیمبندی مینماید: همکاری بین شرکتی، همکاری با سازمانها و نهادهای دولتی، همکاری با مؤسسات میانجی و همکاری با دانشگاهها و مراکز پژوهشی. در ادامه به بررسی هر یک از این نوع همکاری پرداخته خواهد شد.
همکاری بین شرکتی
شرکتها همکاری بین شرکتی را به منظور دستیابی به منابع دانش موجود در خارج از مرزهای شرکت، دسترسی به فناوریها و بازارهای جدید، بهره بردن از صرفه جویی به مقیاس[94] در فعالیتهای تحقیق و توسعه و یا تولید و همچنین به اشتراک گذاشتن ریسک فعالیتهایی که فراتر از ظرفیتهای یک شرکت است، دنبال میکنند (Fischer & Varga, 2002).
براي اندازهگيري متغير همکاری بین شرکتی، 3 شاخص زير انتخاب شده است. محققاني كه از اين شاخصها براي سنجش همکاری بین شرکتی استفاده كردهاند، نيز مشخص شده است.
جدول 3-12- شاخصهاي متغير همکاری بین شرکتی
ردیف | شاخص | محققان |
1 | همکاری با مشتریان | (Doloreux, 2004; Nieto & Santamaría, 2007; Tether & Tajar, 2008) |
2 | همکاری با تأمین کنندگان |